Wat is jouw zaadje?

En waar kun je dankbaar voor zijn?

Inleiding ​​​​​                                                                                                                       Waar kunnen wij nog blij van worden, wat roept bij ons nog verwondering op? De plantjes die opkomen in de moestuin, een pasgeboren kalfje of een grutto, die zich hoog in de lucht ontfermt over haar jongen?  Bij Dankstond of Oogstviering staan we stil bij wat Jezus in Marcus noemt “De aarde brengt uit zichzelf vrucht voort”. Het zijn de wonderen van de schepping. En tegelijkertijd weten we dat de keuzes die mensen maken dit proces positief en negatief kunnen beïnvloeden. Mensen kunnen bewerken en bewaren maar ook kapot maken en laten verdwijnen.
Dankdag roept kerkmensen op om als uiting van dankbaarheid het goede te doen. Om op die wijze alles wat God heeft gemaakt, nog mooier en voller tot zijn recht te laten komen. De lezingen die de Werkgroep ‘Kerken en landbouw Fryslân’ deze keer gebruikt halen we uit het Oecumenisch Leesrooster. Het zijn gedeelten uit Spreuken 6: 1-18 en Marcus 4: 26-34. In de beide lezingen worden we opgeroepen om vertrouwen te hebben, de tijd te nemen en te handelen in geloof.                Wat is jouw zaadje? Wat is jouw startpunt als het gaat om het werken aan het koninkrijk van God?  Juist in de kerk moeten we blijven hopen en werken aan het goede, hoe klein en onaanzienlijk ook. Niet wat niet kan, maar juist wat wél kan. Waar maken we als gelovigen het verschil?